Beynimiz hafıza konusunda çok yeteneklidir. Birbirine benzeyen anları, günleri üst üste yazar ve kaydeder. Bunları sıkıştırır ve birçok günü bir gün gibi. Ayları, yılları bir gün gibi depolar. Bunları hatırlarken boş bir hafıza karşınıza çıkar. Ne çabuk geçti bu ömür dersiniz.
Dememeli…
Zaman çok kıymetli, geçen zamanın sizin için tekrarı yok. Bir canınız ve bir hakkınız var. Her gün veya her hafta durup sakin bir ortamda kendimize şu soruları sormalıyız.
- Ne yapıyorum?
- Ne için yapıyorum?
- İleride ne olacak?
- Sevdiğim ve istediğim şeyleri yapıyor muyum?
- Kendim için ne yapıyorum?
Hayatınızda keyif aldığınız, hoşunuza giden, sizi mutlu eden aktiviteleri yapmalısınız. Hobilerinizi hatırlayarak bunlara zaman ayırmalısınız. Her yaşın tadı farklıdır. Bazı şeyleri yapmak için ertelemeyin, istiyorsanız en kısa zaman da planlayın ve yapın. Hayatta her an her şey olabilir. İleride yaparım, sonra yaparım, işleri yoluna koyayım, bi yaz gelsin vb ertelemeleri yapmayın. Yaşadığınız gün bu gün ötesi olmayabilir. Güzel geçen zamanlar ve bunların görüntülerini beyniniz kayıt edecektir. Bunlar silinmez anı ve hatıralar olarak hafızanızda yer eder. Bunlar çoksa ve, geriye doğru hatıralarınıza baktığınızda bunlar size huzur veriyorsa ne mutlu size.
Kayıp zaman, kayıp hayattır..